Difterie

Inleiding

Difterie is een ziekte die wij hier eigenlijk niet meer kennen. In de 17e, 18e en 19e eeuw waren er grote epidemieën met veel sterfgevallen. Aan het begin van de 20e eeuw begon de incidentie van difterie sterk af te nemen, met nog weer pieken in de beide wereldoorlogen, (in gebieden waar er veelvuldig gevaccineerd werd). In Nederland is de ziekte de laatste 45 jaar vrijwel verdwenen, zo ook in de andere Westerse landen. Het is een melding plichtige ziekte, dus er zijn statistieken die de incidentie weergeven. In West-Europa bedroegen de meldingen in 2014 en 2015 resp. 17 en 37 gevallen (Duitsland, Frankrijk, en Letland). Buiten Europa zijn er meer meldingen van difterie, met name in India, Madagascar, Indonesië en Laos.

Vaccinatie

In 1957 werd het difterievaccin in het Rijksvaccinatieprogramma opgenomen als onderdeel van het DKTP vaccin. De volledige vaccinatie bestaat nu uit 6 inentingen, als onderdeel van het DKTP-Hib-HepB, gegeven op de leeftijd van respectievelijk 2, 3, 4, en 11 maanden (Infanrix hexa), als onderdeel van DKTP op de leeftijd van 4 jaar (Boostrix polio) en van DTP bij 9 jaar (Revaxis). De bescherming na deze serie wordt geschat op ongeveer 10 jaar.
Op volwassen leeftijd kan de DTP vaccinatie herhaald worden bij het reizen naar landen buiten Europa.

Bij mensen met een verzwakt afweersysteem kan de immuunrespons op de vaccinatie onvoldoende zijn en worden er minder antistoffen aangemaakt.
Lange termijn bijwerkingen (weken tot maanden na de vaccinatie):

• verzwakking van de weerstand en allergieën
• convulsies
• gedeeltelijke verlammingen, polio-encephalitis, syndroom van Guillain Barré (verlamming)

Lees hier het hele dossier.